Ένας από τους λόγους που ο Ι. Μεταξάς ανήλθε στην εξουσία, ήταν η χρεωκοπία του κοινοβουλευτικού συστήματος. Η αδυναμία του κοινοβουλευτισμού να δώσει πολιτική λύση οδήγησε στην αυτοκατάργηση του. Τα οικονομικά προβλήματα που ήταν απόρροια του χρέους, τα γεωπολιτικά δεδομένα και η ισχυρή οικονομική επιρροή του Βρετανικού κεφαλαίου στη χώρα, οδήγησαν τη χώρα στο περίφημο ΟΧΙ• που στην πραγματικότητα ήταν η ΤΙΝΑ της εποχής, καθώς η οικονομική εξάρτηση της χώρας από την Αγγλία δεν επέτρεπε άλλες επιλογές. Η αδυναμία αντιμετώπισης του χρέους κατάπιε σειρά κυβερνήσεων εκείνης της περιόδου και οδήγησε στην εθελοντική παράδοση της διακυβέρνησης σε έναν δικτάτορα, από τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του κοινοβουλίου. Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή.
Σήμερα η χώρα επίσης είναι πνιγμένη στο δημόσιο χρέος και απολύτως εξαρτημένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη χρηματοδότησή της. Οι κυβερνήσεις πέφτουν η μία πίσω από την άλλη, ασκώντας όλες τις ίδιες πολιτικές, πολιτικές που επιβάλλονται από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Η «πολιτική μας ωριμότητα», δεν επιτρέπει πλέον τη νόθευση ενός δημοψηφίσματος, όπως έκανε ο Κονδύλης το 1935, επιτρέπει όμως διαφορετικές ερμηνείες σε τέτοιο βαθμό που μετατρέπει το πολυσυλλεκτικό ΟΧΙ σε ξεδιάντροπο ΝΑΙ. Ο νεοφιλελεύθερος μονόδρομος και η αδυναμία του κοινοβουλευτισμού να δώσει αποδεκτή πολιτική λύση, συμβατή με τα συμφέροντα των εργαζομένων, είναι πλέον ολοφάνερη. Στο εξής, όλα τα νομοσχέδια, πριν ψηφιστούν, θα παίρνουν έγκριση από την τρόικα, είτε θα ψηφίζονται με εκβιαστικό τρόπο μέσω ΠΝΠ.
Αυτό λοιπόν που έχει απομείνει από τον κοινοβουλευτισμό είναι μια ψεύτικη εικόνα στις ειδήσεις. Οι φωνές για κυβέρνηση τεχνοκρατών, προσωπικοτήτων, εθνικής ενότητας κλπ, όλο και πυκνώνουν. «Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα» ειπώθηκε κάποτε. Την τελευταία φορά, τα αδιέξοδα του κοινοβουλευτισμού και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, ξεπεράστηκαν από μια κυβέρνηση «προσωπικοτήτων» ……… του στρατού.
tanzo