Ο ορθός λόγος της ναζιστικής Γερμανίας βασίστηκε πάνω στο ψέμα του φυλετισμού. Ότι χτίστηκε πάνω σ’ αυτό το ψέμα ήταν απόλυτα ορθολογικό. Ο ι Γερμανοί δεν δημιούργησαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που στη συνέχεια μετατράπηκαν σε στρατόπεδα εργασίας και κατέληξαν σε στρατόπεδα θανάτου εκατομμυρίων, επειδή παρανόησαν ομαδικά, αλλά γιατί πίστεψαν σε ένα ψέμα: στην ανωτερότητα της άριας φυλής. Το αποτέλεσμα των στρατοπέδων συγκέντρωσης δικαιώνει την ναζιστική ιδεολογία. Χρειάστηκε να γίνει ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος και 40 περίπου εκατομμύρια νεκροί για να γίνει κατανοητό ότι ο ναζισμός δεν είναι ο τρόπος για να πορευτεί η ανθρωπότητα
Ο ορθός λόγος των νεοφιλελεύθερων βασίζεται πάνω στο ψέμα της κοινωνικής δικαιοσύνης που θα επικρατήσει μέσα από την “ελευθερία” της αγοράς. Στη λογική αυτή, εξαφανίζονται πρώτα τα κοινωνικά δικαιώματα, στη συνέχεια τα πολιτικά, ενώ υποχωρούν ακόμη και τα ατομικά δικαιώματα που τόσο υπερασπίζονται οι νεοφιλελεύθεροι. Ο νεοφιλελευθερισμός φτάνει στο ίδιο αποτέλεσμα με τον ναζισμό από διαφορετικό δρόμο, με επιμέρους διαφοροποιήσεις. Τα αποτελέσματα των πολιτικών των νεοφιλελεύθερων πολιτικών δεν είναι τόσο ορατά στην «πολιτισμένη» δύση (ως γνωστόν η Ελλάδα δεν ανήκει στη δύση) και δεν συμβαίνουν σε καθορισμένο χρονικό διάστημα. Προχθές η Χιλή και η Αργεντινή, χθες οι χώρες της νοτιανατολικής Ασίας και η Βρετανία, σήμερα η Ελλάδα και διαρκώς η μακρινή Αφρική. Στη ναζιστική Γερμανία, η ύπαρξη στρατοπέδων συγκέντρωσης ήταν κάτι απολύτως φυσιολογικό. Αυτό δεν συμβαίνει και σήμερα στην Ελλάδα; Ο νεοφιλελεύθερος Θεοδωράκης θεωρεί ότι οι μετανάστες θα πρέπει να εργάζονται στην Ελλάδα για όσο διάστημα τους έχει ανάγκη η αγορά. Στη συνέχεια θα τους διώχνουμε (να πάνε που;). Ο φυλετισμός απλώς αλλάζει ποιότητα και από τη υποτιθέμενη βιολογική διαφοροποίηση, περνάμε στην οικονομική διαφοροποίηση.
Οι διαχωρισμοί και η ανισότητα των ανθρώπων οδηγούν πάντα σε καταστροφές. Μόνον όταν αυτές γίνονται ολοκληρωτικές, η ανθρωπότητα συνειδητοποιεί το λάθος, αλλά και πάλι η λήθη έρχεται πολύ σύντομα.