Ανήσυχοι άνθρωποι ανά τους αιώνες ταξίδεψαν, όπου μπόρεσε να φτάσει ο καθένας. Αυτό τους έκανε εξυπνότερους, τους γέμισε εμπειρίες, γνώρισαν ανθρώπους και πολιτισμούς, άνοιξαν νέους δρόμους. Οι αφηγήσεις και οι γραπτές περιγραφές τους ενέπνευσαν εκατομμύρια άλλους να τους ακολουθήσουν, έστω και νοερά. .Η δίψα αυτή όμως για ταξίδεμα, μια αρχέγονη ανάγκη για τον άνθρωπο δεν μπορούσε να μείνει, στους καιρούς μας έξω από το μάρκετινγκ και τις προωθητικές ενέργειες της σύγχρονης αγοράς, προκειμένου να εξοικονομήσουν όλο και μεγαλύτερα κέρδη. Έτσι χτίστηκαν τεράστια πολυτελή ξενοδοχεία. Ναυλώθηκαν κρουαζιερόπλοια, αεροπλάνα, υδροπλάνα ως και αερόστατα. Δημιουργήθηκαν γήπεδα γκολφ και τένις. Οργανώθηκαν καταδύσεις, ελεύθερες πτώσεις και ταξιδάκια ιστιοπλοΐας. Τα διαφημιστικά τους μηνύματα όμως και οι ρεκλάμες υπόσχονται στους ολοένα και πιο απαιτητικούς και “ψαγμένους” τουρίστες πως τους βλέπουν ως ταξιδευτές πως θα “ζήσουν” την ζωή του τόπου που θα επισκεφτούν, δε θα’ ναι καρτποστάλ, αλλά πραγματική εμπειρία. Έτσι το προχωρήσαν λίγο ακόμα, μπορείς να περάσεις μια βεδουίνικη νύχτα στην καρδιά της Αφρικανικής ερήμου,να κυνηγήσεις άγρια θηράματα σε σαφάρι στην Κένυα, να καβαλήσεις τους ταράνδους του Αι Βασίλη στη Νορβηγία, να χορέψεις σάμπα στο σαμπαδρόμιο του Ρίο, να μαζέψεις ελιές ή να αρμέξεις πρόβατα σε χωριά της Κρήτης, ακόμα και να εξασκηθείς σε σκοποβολή με ανθρώπινο στόχο σε κάποιο εμφύλιο, αν είσαι αρκετά άρρωστα πλούσιος δεινός σκοπευτής. Επιστρέφεις μετά ανανεωμένος και χορτασμένος από τις ταξιδιωτικές σου δραστηριότητες και τις γαστρονομικές εμπειρίες που απόλαυσες στα μέρη που πήγες και έχεις μια ενδόμυχη χαρά για όλα αυτά που είδες, έκανες και γεύτηκες .Ξαναμπαίνεις στη ρουτίνα σου, ξανανοίγεις την τηλεόραση και τον υπολογιστή και πέφτεις πάνω στην είδηση: οι φαβέλες ήταν πίσω από το τείχος, που ούτε καν πρόσεξες, τα παιδιά πεθαίνουν στην Αφρική, λίγο πιο κάτω από την όαση που είχε σταματήσει το καραβάνι σου, διακόσια ορφανά αναζητούν ιδρύματα να τα φιλοξενήσουν κάτω απ την ταράτσα που εσύ έκανες σκοποβολή, στο γειτονικό κτήμα που εσύ μάζευες ελιές ο αγρότης αυτοκτόνησε πνιγμένος στα χρέη, ο Σύριος νεαρός που συνόδεψε τους ταράνδους στο στάβλο του Αι Βασίλη έχασε την οικογένεια του σε ναυάγιο στο Αιγαίο, ενώ προσπαθούσανε να φύγουν για να γλιτώσουν απ’ τον πόλεμο. Και εσύ νόμιζες πως τα΄ δες όλα, σου τα κρύψανε οι ταξιδιωτικοί πράκτορες και ο εθνικός τουριστικός οργανισμός για να μη σου χαλάσουνε τις διακοπές, για να σου παρουσιάσουνε μια ιδανική εικόνα. Μην υποκρίνεσαι πως δε σου άρεσε αυτή τους η πρωτοβουλία έτσι κι αλλιώς και στον τόπο που ζεις, συχνά αποστρέφεις το βλέμμα από καθετί που σε αναστατώνει, σε στενοχωρεί και σε αηδιάζει. Θέλεις και δε βλέπεις όλα αυτά που γίνονται γύρω, παραδέξου το, δε σε νοιάζει πως ζουν άνθρωποι που δε γνωρίζεις . Αλλά να ξέρεις πάντα το ταξίδι σου θα’ ναι μισό.
oit