Current Μάρτιος 2015

αμπά σωπαμωρέ

20150317.aba-sopamoreΜ’ αρέσουν κάποιες λέξεις που δεν τις δίνουμε σημασία. Λέξεις που έχουν βάρος, αλλά περνούν απαρατήρητες, συχνά δεν καταλαβαίνουμε, όταν τις ξεστομίζουμε και δεν καταλαβαίνουμε, όταν τις ακούμε, ότι σ’ αυτές οφείλεται μια αδιόρατη, αλλά σαφής αίσθηση.

Έχω στο μυαλό μου τη μικρή λέξη “μπα”, συνήθως ξεφεύγει από το στόμα, όταν ακούμε κάτι απρόσμενο με το οποίο δεν συμφωνούμε. Ή φτάνει στ’ αυτιά μας σαν απορία μαζί με αποδοκιμασία. Άλλες φορές ακούγεται σαν “α-μπά”, ίσως με περισσότερη έμφαση, οι δυο συλλαβές ακούγονται σαν δύο ξεχωριστές λέξεις αφού. Ή καλύτερα, σαν δυο ξεχωριστά εκφωνήματα αξεδιάλυτα όμως μεταξύ τους για να δείξουν ενόχληση και απόρριψη όσων ακούγονται από τον συνομιλητή.

Βέβαια η ακριβής σημασία δίνεται πάντα από τα συμφραζόμενα και από την επικοινωνιακή περίσταση. Ακόμη και στη συγκεκριμένη περίπτωση, που δύσκολα μπορεί να φανταστεί κάποιος κάτι άλλο από άρνηση έως ειρωνική διάθεση, υπάρχει και το ενδεχόμενο μιας χαριτομενιάς που παίζει λέγοντας “ά, μπα σε καλό σου!” κυρίως όταν η συζήτηση έχει σκωπτική διάθεση. Για να πω, όμως, την αλήθεια, όταν ακούω το συγκεκριμένο εκφώνημα στις διάφορες ποικιλίες του, θυμάμαι έναν καλό φίλο που συνηθίζει να βαφτίζει με ινδιάνικα παρατσούκλια όσους έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Κάπως έτσι ονόμασε έναν κοινό γνωστό “Αμπά Σωπαμωρέ”.

μικρός αιώνας

Comments

comments

Comments are closed.

Powered by: Wordpress