Η ΔΕΥΑΔ πρέπει να διαλυθεί
Ως δημότες έχουμε κάθε δίκιο να διαμαρτυρόμαστε για τις απανωτές διακοπές νερού και να απαιτούμε την αδιάλειπτη παροχή νερού, -το ότι είναι καθαρό το θεωρώ δεδομένο.
Εδώ και μέρες, απανωτές βλάβες στο δίκτυο προκαλούν απροειδοποίητες διακοπές της υδροδρότησης στο κέντρο της πόλης. Οι δημότες εξεγείρονται. Όμως αυτό που περιγράφει ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΔ είναι μια πραγματικότητα. Σε ένα παλαιό δίκτυο, η παραμικρή αυξομείωση της πίεσης μπορεί να οδηγήσει σε βλάβες. Τη μία βλάβη διορθώνεις και μόλις δίνεις νερό στο δίκτυο μπορεί να εμφανιστεί αμέσως μία άλλη ή και περισσότερες. Είμαι σίγουρος ότι οι υπηρεσίες και οι εργαζόμενοι της ΔΕΥΑΔ κάνουν ότι μπορούν για να αποκαταστήσουν τις βλάβες και δεν μπορούμε να τους καταλογίσουμε ολιγωρία και ευθύνη.
Εδώ όμως σταματάνε οι δικαιολογίες. Η σημερινή δημοτική αρχή δεν είναι σημερινή. Είναι μια δημοτική αρχή που έρχεται από το 1990, από τότε που ανέλαβε δήμαρχος ο Μαργαρίτης Τζίμας, συνέχισε ο Θωμάς Μαργαρίτης και με μια παρένθεση 3,5 ετών, συνέχισε ο Χ. Μαμσάκος. Δηλαδή σχεδόν 30 χρόνια.
Αν ισχύει αυτό που λέει ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΔ Τ. Χατζηγιάννης, και τα δίκτυα είναι ηλικίας μέχρι 50 ετών, αυτό σημαίνει ότι η σημερινή δημοτική αρχή δεν έχει προσθέσει τίποτα στο έργο των δημάρχων Α. Μακρή και Σ. Δημητριάδη: δεν εντόπισε τα ευαίσθητα σημεία του δικτύου, δεν έκανε τις αναγκαίες μικροαντικαταστάσεις, δεν εγκατέστησε δίκτυο δικλείδων, δεν τοποθέτησε τους αναγκαίους (ενδεχομένως) ρυθμιστές πίεσης. Αυτά τα παραδέχεται ο πρόεδρος και από όπως δείχνουν τα πράγμα, είναι η αντικειμενική αλήθεια. Τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν όμως δεν έχουν το δικαίωμα να ισχυριστούν ότι έτσι τα βρήκαν γιατί είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια αδράνησαν.
Η πολιτική ευθύνη δεν είναι μια έννοια που αναλαμβάνει ένας αιρετός και ξεμπερδεύει, αλλά μια πραγματικότητα που ζει ο δημότης. Συνεπώς, όταν διαμαρτυρόμαστε για την κατάσταση που επικρατεί και δεν μας αρέσει, ταυτόχρονα θα πρέπει να αναλογιζόμαστε την δική μας πολιτική συμμετοχή (δια της ψήφου και όχι μόνο), απουσία ή αδιαφορία, που οδήγησε σε αυτή την κατάσταση.
Η ΔΕΥΑΔ, όπως και όλες οι δημοτικές επιχειρήσεις, δεν λειτουργεί με διαφάνεια και απέχει πολύ από αυτό που οφείλει να είναι. Τι να πιάσεις και τι να αφήσεις: τον τρόπο που έγιναν τότε οι προσλήψεις του προσωπικού τη δεκαετία του 90, τον μεγάλο αριθμό των αναθέσεων, το ότι επιμένουν να ακριβοπληρώνουν ιδιώτες αντί να αγοράσουν μηχανήματα και να προσλάβουν προσωπικό για να επισκευάζουν τις βλάβες, το ότι δεν προσλαμβάνουν τεχνικό προσωπικό ενώ έχουν το δικαίωμα και κανένα μνημόνιο δεν το απαγορεύει. Η ΔΕΥΑΔ πρέπει να διαλυθεί, και να δημιουργηθεί στο δήμο Δ/νση ύδρευσης και αποχέτευσης που θα λειτουργεί όπως όλες οι υπηρεσίες του δήμου, θα μπορεί εύκολα να ενισχυθεί με προσωπικό από άλλες υπηρεσίες, θα μπορούν να κατασκευαστούν έργα ύδρευσης και αποχέτευσης από πόρους του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, θα γίνει οικονομία κλίμακας (κατάργηση οικονομικής και διοικητικής υπηρεσίας, διοικητικού συμβουλίου) με συνέπεια την εξοικονόμηση χρημάτων.
tanzo