“Το ακαταδίωκτο του βουλευτή (βουλευτική ασυλία) κατοχυρώνεται μόνο στην έκφραση γνώμης και σε ό,τι αφορά την άσκηση του ελεγκτικού και νομοθετικού του έργου”. Αυτή είναι η διακηρυγμένη πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ για την άρση της βουλευτικής ασυλίας. Στη συνέντευξη τύπου στη ΔΕΘ τον Σεπτέμβρη του 2014, ο Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι «…περιστέλλουμε δραστικά τη βουλευτική ασυλία…»
Αυτά δήλωνε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως όταν ήρθε στην εξουσία και είχε την ευκαιρία να τα κάνει πράξη· άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, -με τους άλλους δεν ασχολούμαι καθώς από αυτούς δεν περιμένουμε απολύτως τίποτα- καταψήφισαν την άρση της ασυλίας του Άδωνι Γεωργιάδη αναλαμβάνοντας ρόλο ανακριτή, εισαγγελέα και δικαστή μαζί. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με τη στάση τους αυτή δήλωσαν ουσιαστικά ότι και αυτοί, όπως και οι προηγούμενοι, δεν το έχουν σκοπό να στείλουν όλα τα αδικήματα στο φυσικό δικαστή και συνεχίζουν την τακτική Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει ή καλύτερα Γιάννης δικάζει, Γιάννης αθωώνει. Με τον τρόπο αυτό καθιστούν σαφές, όπως και οι προηγούμενοι, ότι και αυτοί δεν θεωρούν τον εαυτό τους ίσο με τους υπόλοιπους πολίτες αλλά θα πρέπει να χαίρουν ιδιαίτερης μεταχείρισης και βέβαια ασυλίας. Οι προεκλογικές δεσμεύσεις, μάλλον ήταν για λαϊκή κατανάλωση.
Πρέπει να γίνουν τα αυτονόητα. Κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας στην πράξη με παραπομπή όλων των υποθέσεων στο ακροατήριο, ώστε να αποφασίσει ο δικαστής όπως γίνεται για όλους τους πολίτες. Αλλιώς, δεν βλέπω που διαφέρουν οι προηγούμενοι από τους σημερινούς.
Για την ιστορία, μόνο η Θεοδώρα Τζάκρη, ψήφισε υπέρ της άρσης της βουλευτικής ασυλίας του Άδωνι Γεωργιάδη.
tanzo