Καθώς ο χρόνος κυλάει ανάποδα προς την επίτευξη μιας συμφωνίας ή το τελικό ‘όχι’, έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς συμπεριφορές και τοποθετήσεις ανθρώπων που συνηθίζουν να είναι λαλίστατοι και να πρωτοστατούν, όταν είναι εύκολο, δηλαδή όταν είναι ξεκάθαρο το ‘σωστό’ και το ‘λάθος’.
Πολλοί παραμένουν άφαντοι, άλλοι μιλάνε για τον καιρό, ζέστη που έχει αυτές τις μέρες… Βέβαια, σε κουβέντες καφενείων γίνονται πολλές αναλύσεις και εκφέρονται απόψεις με τη σιγουριά που δίνει η προσωπική αφετηρία του καθενός και η εμπειρία του μικρόκοσμου που ζει, συχνά και τα γυαλιά της τηλεοπτική ή ιντερνετικής οθόνης που φοράει.
Δύσκολη συγκυρία, η έλλειψη θεωρίας αφήνει αμήχανους και άφωνους τους περισσότερους· οι ιδεολογίες δεν αρκούν για να οδηγήσουν σε κάποια σαφή πρόταση, εξάλλου οι ιδεολογίες έρχονται μετά για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, δηλαδή το χάσμα ανάμεσα στα λόγια και στις πράξεις.
Αυτή την υπερπαραγωγή ιδεολογικής φλυαρίας βαριέμαι…
Abraham Van Helsing