Το καλοκαίρι φαίνεται να αποφεύγει την έλευσή του και αυτό κάνει πιο επικίνδυνη την μετακίνηση σάπιων πλεούμενων στη Μεσόγειο. Οι επιβάτες, που μπορεί να πλήρωσαν όσο ένας ευκατάστατος τουρίστας για μια κρουαζιέρα, στοιβαγμένοι, νηστικοί, άυπνοι, βρώμικοι, μετακινούνται χωρίς χαρτιά και ταξιδιωτικά έγγραφα και παραμένουν ανώνυμοι. Δηλαδή ανύπαρκτοι.
Τέλος Απριλίου και ξανάρθαν βροχές για να μας κάνουν να γκρινιάξουμε, όχι για τις συνθήκες ζωής και μετακίνησης των ανύπαρκτων ανθρώπων που πνίγονται στη Μεσόγειο κατά εκατοντάδες. Γκρινιάζουμε, επειδή δεν ξέρουμε τι μας φταίει, δηλαδή γκρινιάζουμε για «τον κακό μας τον καιρό». Νεφώσεις με τοπικές βροχές και στις ανατολικές περιοχές σποραδικές καταιγίδες κατά τόπους ισχυρές, είναι το αγαπημένο ανάγνωσμα μας.
Όμως, πού θα πάει. Θα καλοκαιριάσει και τότε θα μπορέσουμε να πάμε κάποιες ολιγοήμερες – λόγω κρίσης – διακοπές ή ημερήσιες αποδράσεις στις κοντινές παραλίες. Θα χαλαρώσουμε και θα ξεφύγουμε από τα άγχη του χειμώνα. Μόνο που καθώς αράζουμε στην αμμουδιά παίζοντας τα μάτια μας για να δούμε καλύτερα μπορεί να νιώσουμε κάπως έτσι ή, περιμένοντας ωραίες εικόνες, κάπως έτσι.
Πρόκειται για την ίδια άβυσσο που έχουμε στην ψυχή μας.
Abraham Van Helsing